A very merry British Christmas

Lieve mensen,

is het al driekoningen geweest? Maakt niet uit, nogmaals een heel gelukkig 2014! Ik ben me ervan bewust dat ik jullie schandalig verwaarloosd heb de afgelopen tijd, maar geloof me, vanaf nu houd ik jullie weer elke week op de hoogte! Dat is dan ook gelijk mijn enige goeie voornemen dit jaar (misschien-meer-sporten-of-toch-maar-niet telt niet echt hè..).

Waar heb ik jullie verlaten? Ohja, vlak voor de Christmas party van de kliniek. Tsja, wat ik daarvan kon verwachten wist ik eerlijk gezegd niet zo goed, en dan komt het toch altijd weer neer op de vraag: wat doe ik áán?! Gelukkig heb ik hier maar 1/10e van mijn totale garderobe, dus er was maar één jurkje dat zich kwalificeerde voor een avondje uit, en ook maar één paar schoenen. De locatie was het sjieke restaurant van het veilinghuis Tattersalls en de entree was veelbelovend: een witte hal met moderne blauwverlichte kerstboompjes, leidend naar een groot soort balzaal met van die lange rode gordijnen en oude renpaardenschilderijen aan de muur, waar champagne geserveerd wordt en sjieke dames en heren met zijn allen converseren... ai, dacht ik, ik hoop dat weet hoe ik me hier moet gedragen. Er hing een tafelschikking, ook altijd spannend, maar mijn begeleider zat aan dezelfde tafel met zijn vrouw dus ik kende in elk geval iemand. Na ongeveer een kwartier mochten we, alle 144, richting eetzaal. Die was prachtig versierd! Donkere stof aan de muren met lichtjes gaven een sterrenhemel-effect, en daardoor kwamen de tafels met hun witte tafellakens en hoge vazen met zilveren takken en sterretjes extra tot hun recht. Naast elk bord lagen drie rijen bestek (van buiten naar binnen, net als in de films.. toch?) en naambordjes gaven nog eens aan waar men behoorde te zitten. Even voorstellen aan de mensen aan tafel, even rondkijken.. en net toen ik me af begon te vragen of ik misschien een spoedlesje etiquette had moeten volgen om deze avond zonder problemen te laten verlopen, ging het los: de Christmas Crackers. Nee, ik had er ook nog nooit van gehoord, maar dit is dus Engelse traditie met kerst. Naast je bord ligt een soort toffee-vormige kadoverpakking, die moet je met zijn tweeën uit elkaar trekken, dan knalt hij als een rotje. Grote lol natuurlijk. Vervolgens zitten er daadwerkelijk kadootjes in: één mal suffig papieren hoedje dat iedereen verplicht het hele diner opzet en ophoudt, nóg een knalding met trektouwtje waaruit een enorme lading serpentines door de zaal schiet (wie kan het verst?), een papiertje met een Engels grapje (daar snapte ik dus niks van) en een Engels raadseltje (zelfs die niet..), en tot slot de moeder aller grappen: een lange ballon die je moet opblazen, maar dan niet dichtknopen, nee... je laat hem los en met een enorm fluitgeluid vliegt hij door de hele ruimte! Extra punten als je iemand raakt.

Kortom: na deze vertoning keer honderdvierenveertig was ik ervan overtuigd dat het met die etiquette ook wel los zou lopen. De rest van de avond heb ik genoten van het heerlijke eten, de gezelligheid, de onvermijdelijke speech, het casino (voor iedereen een bergje nepgeld en ik heb toch warempel een heleboel nepgeld gewonnen tijdens.. nouja, dat ene spel, met die muntjes. Weet ik veel :) ). Daarna natuurlijk nog de dansvloer op, want daar leer je iedereen pas echt kennen :P. Zeer geslaagde avond!

Dat was donderdagavond. De zaterdag erna stapte ik weer eens in de trein naar Londen voor een weekendje gezelligheid met Andrea! We gingen eerst 's middags naar Portobello market, een antiekmarkt in een leuk buurtje van Londen met allerlei gekleurde huisjes die eerder doen denken aan Griekenland, zelfs in de regen. Gelukkig was het droog. Ik ben een beetje verliefd geworden op de Portobello markt! Alle antieke spullen die je kan bedenken worden er verkocht: boeken, kompassen, telescopen, microscopen, keukenspullen, meubilair, speelgoedautootjes, sieraden, schaatsen, schoenen, kleding, ja zelfs hele oude poeziealbums uit de tijd van koningin Victoria! Dan kreeg je als meisje een poezieplaatje voor Valentijnsdag.. Ik heb me erg ingehouden met dingen kopen maar een mooie broche voor mijn kerstoutfit kon toch niet ontbreken :) 's Avonds hebben we een tijdje gezellig zitten kletsen met Andrea's huisgenoten en daarna gingen we uit eten in de buurt van Leicester Square. We, dat is Andrea en haar vriend Tom, en dan nog Danny, een vriend van Andrea uit Oostenrijk. Kortom het was weer een internationaal gezelschap en dat was heel gezellig! Daarna zijn we braaf op tijd gaan slapen (okee, misschien hebben we nog wat films gekeken), toch ook een belevenis, slaap je ineens in een Londens studentenhuis! Zondag gingen we met een huisgenootje van Andrea naar een kleine tentoonstelling over het Zoroastrianisme, een religie die (bijna) niemand kent maar Andrea had een vriend beloofd even te gaan kijken en het was toch gratis, dus daar gingen we! Het woord 'bijzonder' vat het wel aardig samen denk ik. Daarna richting de markt in Camden, die erg leuk en megadruk was (tsja, kersttijd), maar toch niet zo leuk als Portobello. Wel heel veel leuke eetkraampjes uit allerlei landen, maar de 'Dutch pannekoekenkraam' die claimt dat de pannekoek 'the ultimate Dutch dessert' is moet toch eens even zijn research doen... 's Avonds na het eten ging ik weer met de trein richting Newmarket, samen met Danny die richting Cambridge moest, wel zo gezellig. Meteen de eerste ervaring met 'geen zitplek in de Engelse trein', dan duurt de reis naar Cambridge van een uur toch best lang... nóg langer duurt de reis, als je net je aansluiting mist en er achter komt dat de treinen naar Newmarket op zondag maar om de twee uur rijden... zucht.

Nog een half weekje werk had ik voor me, want vrijdag zou Rianne komen! 's Ochtends om 8 uur kwam haar bus aan in Londen dus ook ik stond om half 6 naast mijn bed om er zo vroeg mogelijk te zijn. We hebben de dag goed besteed! Buckingham palace, Houses of parliament, London eye, Winter Wonderland, Harrods, Tower Bridge, Leicester Square.. we hebben het allemaal gezien, en wel in de stralende zonneschijn! En wat ontzettend gezellig om weer visite uit Nederland te hebben :D Zaterdag was een dagje Newmarket, eerst 's ochtends naar de paardentraining, daarna lekker alle charity shops langs en toen hebben we heerlijk genoten van een high tea in Nancy's Tea Shop. Dat is heel snel mijn favoriete plekje in Newmarket aan het worden! We hadden de speciale kerst-high-tea, met een glaasje 'mulled wine', de Engelse versie van glühwein.. er zat zelfs glitter in voor het kersteffect haha! 's Avonds hebben we lekker Indisch gegeten en toen zijn we natuurlijk nog even de pub in gegaan, waar we enigszins uit de toon vielen in onze niet-kerstkleren (kerstkleding in Engeland: mannen dragen een zo suf mogelijke gebreide trui met een rendier, sneeuwpop of iets dergelijks erop; vrouwen dragen een zo kort mogelijk rood jurkje). Zondag hebben we Cambridge bezocht, natuurlijk King's Chapel en de colleges (die allemaal dicht waren want de portiers hadden kerstvakantie). Omdat het mooi weer was besloten we die beroemde 'punt tour' dan maar uit te proberen, en daar kregen we nog korting op ook. De punt is een plat bootje waarin vroeger handelswaar en vee over de rivier Cam werd vervoerd, in de tijden dat Cambridge nog een echte handelsstad was. Tegenwoordig worden er toeristen in vervoerd onder het genot van de mooiste verhalen uit de koninklijke danwel studentengeschiedenis. Ik zou een hele pagina kunnen vullen, maar de twee leukste verdienen in elk geval een plaatsje: King's College was oorspronkelijk opgericht om de opleiding tot 'Gentleman' te volgen. Mocht dat u sjiek in de oren klinken: de opleiding bestond uit roken, drinken, en vrouwen versieren. Geen grapje. Nu onderdeel van één van de meest prestigieuze universiteiten ter wereld :P Verhaal twee: over dat studentenhuis waar alle eerstejaars wonen en dat zo'n leuk deurtje heeft zonder functie dat rechtstreeks in de rivier uitkomt. Wat doen de tweedejaars dus? Alle bordjes met pijlen naar nooduitgang richting dat deurtje, en op een onbewaakte dag het brandalarm laten afgaan en die eerstejaars een nat pak laten halen...

Enfin, de tocht met de punt beviel goed, we hebben nog een beetje gewinkeld en op de markt rondgekeken en natuurlijk zo'n lekkere high tea genomen en toen was de dag zo om! Rianne ging weer naar Londen op de bus naar huis, en ik kon in Newmarket de boel op orde maken voor de volgende logée... want die maandag was het eindelijk zover, René kwam langs! Was het weer tot dan toe bijna on-Engels mooi geweest, natuurlijk sloeg het op deze romantische dag compleet om en zo liepen we naar de flat door storm en regen. Welkom in Engeland. Dat was natuurlijk de aanloop naar die zo beruchte GROTE storm die over Engeland zou trekken die nacht, waar heel Engeland al dagen van wakker lag en de media maar niet over konden ophouden (soms is het best Hollands hier hoor), en dus hadden de Britse spoorwegen besloten dat er vanaf 6 uur 's avonds geen enkele trein meer zou rijden tot minstens 10 uur de volgende dag. Je weet maar nooit. Ons dagje Londen vlak voor kerst ging dus niet door, want op Kerstavond gingen de treinen ook niet laat terug dus zou het de moeite niet waard zijn. Daarom kozen we voor Cambridge, het was zowaar nog redelijk weer, alle colleges waren nog steeds gesloten, maar daar kwam nu ook King's Chapel bij tot onze grote spijt! Want ja, hier vindt dus de jaarlijkse kerstmisuitzending van de BBC plaats op kerstavond... je ontdekt nog eens wat. Dus maar weer voor die beroemde punt tour gegaan, dat was weer prachtig en niet alle verhalen waren hetzelfde, wat voor mij wel fijn was. Ik werd herkend door degene van wie ik vorige keer korting had gekregen, nu dus weer, en ik heb een kaartje gekregen om voortaan te bellen als ik van plan ben langs te komen dan krijg ik standaard korting. Dus, wie wil...? De kerktoren was dit keer wel open dus we hebben nog genoten van het uitzicht, en natuurlijk van de kerstsfeer en de winkeltjes en de high tea.

En toen was het kerstavond! Aangezien ik altijd graag op kerstavond naar de kerk ga en ik tegenwoordig naast een kerkje woon (en wat voor één; heel schattig en oud, zoals uit een film), gingen we naar de nachtmis. Ook weer de Anglicaanse kerk, maar in zo'n Kerstmis lijkt het erg op een dienst in Nederland en ook dezelfde liederen worden gezongen maar dan in het Engels. Goed voor de integratie :) en een mooie ervaring! Daarna was het zomaar Eerste Kerstdag.. zonder familie in een flatje, dat is stiekem toch wel kaal. We hebben het met z'n tweeën gelukkig ook heel gezellig gehad en natuurlijk ook lekker geskypt met het thuisfront. Ik had alle boodschappen voor ons Italiaanse vijfgangendiner in huis gehaald, en ondanks onze loze beloften ('we gaan niet de hele dag koken! En ook niet de hele dag afwassen!') is dat precies wat we gedaan hebben en uiteindelijk is twee-en-een-halve gang gelukt. Gelukkig zat daar het hoofdgerecht en de helft van het toetje bij inbegrepen en dat zijn de belangrijkste gerechten, toch? ;) (Tip: voordat je toetjes gaat maken, lees even hoelang het moet opstijven in de koelkast. 24 uur gaat niet samen met dezelfde middag nog beginnen...) Tweede Kerstdag verliep zoals denk ik veel Tweede Kerstdagen verlopen: restjes van Eerste Kerstdag eten, wandelen, filmpjes kijken, luieren... heerlijk!

Vrijdag was het weer zover: een dagje Londen! Met eindelijk die bezienswaardigheid waar ik al zolang heen wilde: de Tower of Londen, met al zijn bloedige en moedige verhalen. Maar we begonnen met de wisseling van de wacht bij Buckingham Palace, waar je zelfs op een grijze, regenachtige dag in December nog geen soldaat kan zien tussen de Chinezen en Japanners door. Daarna hebben we de zogenaamde 'politieke' route door Londen genomen, langs de prestigieuze laan van Buckingham Palace via Downing Street naar de Houses of Parliament en het Westminster Palace... een route waar de grootsheid van het British Empire nog vanaf straalt. Daarna was het toch echt zover, de Tower in, waar we aansloten bij de rondleiding van een gids die op zo'n typisch Brits-humoristische manier de meest gruwelijke en spannende verhalen vertelt die men weet over deze plaats. Drie koninginnen zijn hier onthoofd, of eigenlijk, hadden het voorrecht hier onthoofd te worden, want de 'gewone' mens onderging dat midden in de stad met zoveel mogelijk publiek, maar de adel mocht rustig binnen de muren van de Tower doodgaan. Al deze mensen liggen ook begraven binnen de muren van de Tower in een kleine kapel, heel bijzonder idee dat er zoveel geschiedenis onder je voeten ligt! Binnen de Tower konden we vervolgens nog een keer in de rij voor die andere grote bezienswaardigheid: de kroonjuwelen.. ik kan zeggen, ze zijn erg indrukwekkend. Goud, zilver, diamanten, robijnen, smaragden, ze glinsteren je tegemoet vanachter hun glazen raampjes. Mocht de bloedige geschiedenis nog niet genoeg indruk hebben gemaakt; de volgende halte waren de London Dungeons... je moet het een keer meegemaakt hebben! Het is echt de moeite waard om een keer in te gaan, dit is nou echt het 'beleven' van de geschiedenis (ook fijn om te weten wat je aan je vriend hebt, als je bijna het slachtoffer wordt van Jack The Ripper en meneer staat alleen maar heel hard te lachen...!). Om hiervan te bekomen hebben we lekker over Leicester Square gewandeld en bij een leuk Italiaans restaurantje gegeten, waarna we de trein terug naar Newmarket namen.

(Ik zal eerlijk zijn; ik zit door de foto's te bladeren om te achterhalen wat we ook alweer wanneer allemaal gedaan hebben...)

Het weekend hebben we lekker rustig aan gedaan en heb ik René Newmarket laten zien, maar maandag hadden we wel weer zin in een dagje uit en dus namen we de trein naar Bury St Edmunds! Daar was ik ook nog nooit geweest (behalve in de bios), maar het was erg leuk. Een klein middeleeuws stadje, nog vol met die oude huisjes die iets voorover de straat in leunen maar toch niet omvallen, in allerlei vriendelijke vakwerkkleurtjes. De echte publiekstrekkers zijn de kathedraal, de ruïnes van een hele grote oude abdij, een grote kerk die erbij gehoord heeft, en de bierbrouwerij van Greene King. Deze hebben we dan ook allemaal bezocht :) De abdijruïnes hebben het meeste indruk op me gemaakt, men begon al in 1065 met het bouwen hiervan en het is één van de drie grootste abdijen in Europa geweest. Het is in deze abdij geweest dat de plannen voor het opstellen van de Magna Carta zijn gemaakt (het document dat een poging moest doen de macht van de koningen in Engeland enigszins aan banden te leggen...) Nadat Henry VIII met de katholieke kerk brak, zijn veel abdijen leeggeroofd en ook deze abdij is sindsdien niet meer in gebruik geweest en langzaam vervallen. In één van de oude muren zijn weer huisjes gebouwd, heel apart! De bijbehorende kloostertuinen moeten prachtig zijn in de lente dus dan ga ik zeker nog eens terug. De kathedraal, die er vlak naast staat, was veel nieuwer dan ik verwacht had, de toren is in 2009 voltooid! Wel prachtig en heel groot met mooie heldere plafondschilderingen. De andere kerk, die vroeger bij de abdij hoorde, vond ik echter indrukwekkender, misschien omdat deze veel ouder was maar ook zeker omdat Margaret, de zus van Henry VIII, hier begraven ligt. Een veelbewogen leven, als je rond je 24e gedwongen moet trouwen met de 51-jarige koning van Frankrijk om politieke redenen... maar ik dwaal af. Na deze indrukwekkende bezienswaardigheden en een goeie lunch, was het tijd voor een bezoekje aan de bierbrouwerij. Er waren helaas geen rondleidingen meer die dag, maar er was wel een hele tentoonstelling over de wereld achter het bierbrouwen.. de moeite waard!

Tsja, en toen zat er maar één ding op. Er moest een biertje geproefd worden! Gelukkig bezit Bury St Edmunds nog een andere leuke bezienswaardigheid: de kleinste pub van Engeland! Acht vierkante meter groot en toepasselijk 'The Nutshell' genaamd. Daar hebben we zo'n lekker Greene King biertje geproefd en het leuke aan zo'n kleine pub is, je raakt meteen met iedereen in gesprek! Het was ook zo'n pub waar de gekste dingen aan de muren en het plafond hingen, zoals allerlei munten uit verschillende landen (voor de komst van de Euro), en een gemummificeerde kat. Dat scheen een normaal gebruik te zijn, om een kat in te metselen in de muur, tegen de geesten geloof ik. Nouja. Engeland. Dat zoiets dan weer boven de bar in een pub moet hangen...? Hoe dan ook, ik ga zeker nog eens terug naar Bury want het is er erg mooi en gezellig en je kan er ook heel goed winkelen!

We zijn alweer bij 31 december aanbeland, New Years Eve! (Nee, dus niet Old Years Eve hier, gek genoeg). René en ik hadden besloten dat we dat in Cambridge gingen vieren, en zo gezegd zo gedaan. Eerst een tafeltje geboekt bij wat een ontzettend leuk Italiaans restaurantje bleek te zijn, in een voormalige watermolen (alweer Italiaans? Jep, alweer. Gewoon erg lekker). Ontzettend vriendelijke eigenaar ook met wie we lekker hebben staan kletsen, en het eten was heerlijk. Rond een uur of 10 gingen we richting onze eindbestemming van dat jaar: de wijnbar. Ook gereserveerd, anders kom je helaas nergens meer binnen op Oudjaarsavond, maar het was de moeite waard! Live muziek, gezellige sfeer, er was een dansvloer en toen konden we niet anders dan onze stijldansmoves uit de kast trekken! Het was een hele mooie avond, we hebben nog lang nagekletst met de mensen achter de bar die ook alweer zo aardig waren en ik denk dat ik nog wel een keertje terugga als ik in Cambridge ben (ze doen ook aan eten serveren overdag). Het feestje was rond 2 uur wel afgelopen overal, best vroeg vergeleken met Nederland, maar eigenlijk ook wel lekker :P. Nieuwjaarsdag hebben we lekker geluierd, echt vakantiegevoel. Op 3 januari gingen we weer richting Londen, want onze Spaanse vriendin Gabi was daar een paar dagen dus erg leuk om elkaar even te kunnen zien! 's Ochtends hadden we echter nog ons eigen programma; een rondleiding door de Houses of Parliament. Dat kan ik iedereen aanraden. Ook weer zoveel geschiedenis, traditie, maar ook een kijkje in de bijzondere Engelse politiek (de politici waren nog op vakantie en dus konden we zo de House of Lords en de House of Commons in!), en het rechtssysteem (Engeland heeft geen Grondwet en dus verandert er nogal eens wat...). Ik kan eindeloze verhalen vertellen over dit gebouw dat van oorsprong een paleis uit 1099 is waarvan nog één hal overeind staat, maar dat ga ik niet doen; ik kan alleen iedereen aanraden om eens op youtube 'black rod has the door slammed in his face, 2013' op te zoeken. Een fascinerend kijkje in één van Engelands oudste tradities op de dag van de State Opening of Parliament; een soort Prinsjesdag, maar dan anders. Mochten er mensen meer uitleg willen na het zien van dit filmpje, let me know ;)
Hierna hadden we een gezellige middag met Gabi en haar broer in Camden Market, waarna we een biertje dronken in de pub waar Amy Winehouse gewerkt heeft, en toen gingen we weer richting huis.

René kon natuurlijk niet naar huis zonder de prachtige King's Chapel in Cambridge van binnen gezien te hebben! Zo gingen we dus de volgende dag weer in de trein richting Cambridge, waar we nu wél de kapel in konden en ook van de rest van de stad genoten hebben, maar deze keer gingen we lekker op tijd naar huis want onze benen begonnen te protesteren onderhand. De laatste dag hebben we nog lekker in Newmarket rondgewandeld en toen ging René maandag weer op de trein naar het vliegveld!

En toen was ik ineens weer helemaal alleen. Na een hele gezellige tijd met heel veel lieve mensen viel dat natuurlijk wel even tegen! Gelukkig lag mijn onderzoek geduldig op me te wachten en dus hoefde ik me niet te vervelen :P Verder was er die week nog een Grote Leuke afleiding, en staan er al weer nieuwe visites op de planning, maar daar ga ik in mijn volgende blog wel over vertellen... als ik deze nog langer maak, ben ik bang dat niemand 'm meer leest!

Veel liefs, Laura.

P.s. ik ben heeeel blij geworden van alle lieve leuke kerstkaartjes!! Dankjulliewel!

P.p.s. de foto's komen nog, maar nu is het bedtijd :)